MAASTRICHT – Als nep clientèle van een beautysalon hebben vrouwelijke rechercheurs een Zuid-Limburgers huurmoordencomplot weten te ontrafelen.Bebbelend over koetjes en kalfjes wisten de dames, terwijl zij hun nagels lieten doen en een tattoo lieten verzorgen, informatie los te krijgen die nodig was voor het oplossen van de kofferbakmoord op drugscrimineel Ger Douven (51), wiens verkoolde overblijfselen in maart 2003 met kogelwonden in hoofd, borst en romp in een uitgebrande BMW in Schinveld werden gevonden.

In de schoonheidssalon was Douvens gewezen levenspartner Rhonda K (27) werkzaam voor haar vriendin Tiny H. (48). Gisteren verscheen zij met vijf medeverdachten voor de rechtbank in Maastricht, beschuldigd van het medeplegen dan wel uitlokken van de moord.

Nieuwe vriend

Terwijl Ger Douven wegens drugshandel in de gevangenis zat, had Rhonda een nieuwe vriend gekregen. Van Douven wilde ze af omdat hij haar mishandelde. Bovendien kon zij enkele tienduizenden euro’s, die bij een zoeking door de politie in Douvens woning uit het zicht waren gebleven en die zij voor hem in bewaring had, niet meer teruggeven: een deel van het geld had zij geïnvesteerd in de salon van Tiny. De vijftien mille die ze nog wel had, besloot zij te betalen aan degene die Ger voor haar uit de weg wilde ruimen. Ger zou weer eens thuiskomen, op verlof uit de bajes.

Via Tiny en haar zoon Roy H. (31) werd de sergeant der genietroepen Harold R. (38) met zijn vriendin José P. (41) geronseld. Na zijn arrestatie in Bosnië heeft R. tot in detail bekend hoe Ger Douven op 12 maart 2003 in de val werd gelokt, afgemaakt en verbrand.

Met Rhonda en José reed hij naar een landelijk gebied pal aan de Duitse grens. Ze zetten hun auto aan de kant. Rhonda belde Ger met de smoes dat ze autopech had.

Sergeant R. verstopte zich met twee pistolen tussen de struiken in een duiker langs de weg. Toen Ger arriveerde en zich over het motorcompartiment wilde buigen kwam de huurmoordenaar tevoorschijn. Het werd een worsteling waarbij R. schoot, maar waarbij Douven toch kon ontsnappen. Volgens R. was bij, ondanks een gebroken enkel, al veertig meter weggevlucht toen hij hem alsnog wist neer te schieten. Daarna maakte hij de klus af met een nekschot.

Harold R. gisteren: “José en ik waren zelf ook onder druk gezet. Er was gezegd dat Rhonda ook wel iemand anders had die ’t wilde doen, en ons erbij.” José, snikkend: “We wilden ’t helemaal niet. We hadden afgesproken dat we alleen maar zouden doen alsof.”

“Maar toen Harold die avond te kennen had gegeven: ‘Nu gaat ’t gebeuren’, was ze toch niet afgehaankt?”, vroeg rechtbankpresident mr. A.M.A. Eijk. José: “Ik hield van hem. Ik wilde hem niet verliezen! ” De President: “Daarbij ging u dan wel over lijken. En u had ook voor het vuurwapen gezorgd hè?”

Op 7 en 9 maart wordt het proces voortgezet.